Wat is het juiste moment om met een blog te beginnen?
Zeker als het over een prestigieus onderwerp gaat als "Gezondheid en Geluk?
Er zijn altijd wel redenen te verzinnen om nog-niet-vandaag je eerste post te doen.
De zon is niet uit de grijze mist te voorschijn gekomen. Mijn voeten zijn koud ondanks twee paar dikke sokken. En bovenal: ik voel me niet goed. Mijn hart gedraagt zich alsof ik de marathon loop terwijl ik rustig aan tafel zit. Ik doe wat administratie en surf wat rond op internet. Ik lees een stuk over hoe je als stadsbewoner toch je eigen groente kan verbouwen. Ik verbaas me over mensen die hun gazonnetje vervangen door pepermunt- of door bergthee plantjes. Nog wat verder surfend kom ik op de mogelijke pijnstillende werking van bergthee en dat je van de blaadjes en de takjes thee kunt maken. Ik twitter nog een link en doe mijn dagelijkse meditatie. Mijn hart blijft zich gedragen alsof ik me inspan. En waarom? Niets fouts gegeten, geen stress en de pillen vanmorgen braaf genomen.
Ik kan er geen verklaring voor geven: geen stress, niets raars gegeten, m'n pillen genomen. Toch draaft het voort in mijn borstkas. Ik voel me moe en alles gaat trager. Niet echt een geluksdag.
Aan het eind van de middag bedenk ik dat ik mezelf beloofd heb om iedere dag even in de buitenlucht te zijn. Bovendien moet ik nog naar de brievenbus om er een exemplaar van mijn boek "Integrative Medicine, zorg voor Gezondheid en Geluk" in te doen, zoals ik iemand toegezegd had.
Ik trek mijn laarzen en een dikke jas aan en loop de trappen af naar beneden.
De avond begint te vallen. Voor het stoplicht staat een hele sliert auto's op weg naar huis. Uit sommige klinkt muziek. Ze zien me niet. Ik wacht. Het begint zachtjes te miezeren.
Ik zie dat de bladeren aan de bomen prachtige herfstkleuren krijgen.
Aan de struik naast mijn huis bloeien kleine gele bloemetjes. Dan mag ik.
Via de brievenbus loop ik traag naar de plaatselijk supermarkt want de lactose-vrije melk was op.
Twee eenden verwarmen zich aan elkaar op de rand van een bootje. Een grote ronde gele maan laat haar licht schijnen over het water. Twee meisjes zitten met bungelende voeten aan de waterkant. Een poedel komt de hondenkapsalon uit gehuppeld en maakt blij contact. Een pappa helpt zijn zoontje in het kinderzitje terwijl het joch vrolijk vertelt over de dag.
Als ik mijn pak melk heb afgerekend zie ik een verpieterd plantje staan.
Ik herken het van de plaatjes die ik vandaag op internet zag.
Het ministruikje bergthee heeft het moeilijk tussen de kleurige bossen rozen van de aanbieding.
Als ik er twee neem, krijg ik 50% korting. Dit miniboompje is als enige overgebleven.
Het plantje mag mee naar huis.
Als ik het wat aandacht geef, wie weet?
Vandaag is de perfecte dag om met mijn Blog "Dagboek van Gezondheid en Geluk" te beginnen.
